Bu, Reformasyon’un önemli bir belgesi olan, 1560 yılında yazılmış İskoçya Kilisesi’nin İnanç İtirafı’nın Türkçe çevirisidir.

Giriş

İskoç İnanç İtirafı veya İskoç İman İkrarı (Scots Confession), 1560 yılında İskoçya Reformasyonu’nun doruk noktasında kaleme alınmış bir iman belgesidir. İskoçya Parlamentosu tarafından, Roma Katolik inancından ayrılışın teolojik temelini oluşturmak ve yeni Reformcu inancı resmileştirmek amacıyla hazırlanmıştır. Belge, başta John Knox olmak üzere altı Reformcu ilahiyatçı tarafından yalnızca dört gün içinde yazılmıştır. Bu “6 Johns” olarak bilinen yazarlar - John Knox, John Winram, John Spottiswood, John Willock, John Douglas ve John Row - dönemin en etkili Protestan liderlerindendi.

Reformasyon’un ilk inanç itiraflarından biri olan bu belge, Kutsal Kitap’ın mutlak otoritesi, Mesih’in tek aracı olması, lütufla aklanma ve doğru kilisenin işaretleri gibi Reformasyon’un temel ilkelerini açıkça ortaya koyar ve Reform Kilisesi’nin inanç, tapınma ve yönetim anlayışına yön vermiştir. Bugün de Presbiteryen geleneğinin en önemli tarihi belgelerinden biri olarak kabul edilir ve hem tarihsel hem teolojik açıdan Reformasyon’un ruhunu canlı tutan bir tanıklık niteliği taşır.

İşte, Türkçeye çevrilmiş İskoç İman İkrarı’nın tam metni.

İskoç İnanç İtirafı (Tam Metin)

İskoçya Diyarı’ndaki Protestanlar Tarafından İkrar Edilen ve İnanılan, Parlamentoda Yayınlanmış ve Onun Zümreleri Tarafından Tanrı’nın Sözü’nün Yanılmaz Gerçeğine Dayanan Sağlıklı ve Sağlam Bir Doktrin Olarak Onaylanmış ve Kabul Edilmiş İnanç İtirafı

Önsöz

İsa Mesih’in Müjdesini ikrar eden İskoçya’nın Zümreleri ve Sakinleri, aynı İsa Mesih’i ikrar eden doğal vatandaşlarına ve diğer tüm krallıklara ve uluslara. Açılış selamımız olarak, Rabbimiz İsa Mesih’in Babası Tanrı’dan size lütuf, esenlik ve merhamet ile doğru muhakeme ruhu diliyoruz.

Uzun zamandır, sevgili kardeşler, savunduğumuz ve uğruna rezil ve tehlikeye katlandığımız o doktrinin özetini dünyaya duyurmayı arzuluyorduk. Fakat İblis’in bize ve İsa Mesih’in aramızda yeni doğan ebedi hakikatine karşı öfkesi o denli büyüktü ki, en içten arzumuz olmasına rağmen, bugüne kadar vicdanlarımızı rahatlatmak için bize zaman tanınmadı. Zira bir yıl boyunca nasıl savrulduğumuzu, Avrupa’nın büyük bir kısmı (tahmin ettiğimiz kadarıyla) anlıyor.

Ancak (acı çekenlerin tamamen mahvolmasına asla izin vermeyen) Tanrı'nın sonsuz iyiliği sayesinde beklentilerimizin ötesinde bir miktar huzur ve özgürlük elde ettiğimizi fark ettiğimizde, bize sunulan, inandığımız ve beyan ettiğimiz doktrine dair bu kısa ve açık İnanç İtirafı hazırlamaktan geri duramazdık.

Bunu kısmen, henüz iyi konuşmayı öğrenmemiş olanların küçümseyici sözleriyle şüphesiz yaralanmış ve yaralanan yüreği olan kardeşlerimizin memnuniyeti için, ve kısmen ne duyduklarını ne de anladıklarını cesurca kınayan Tanrı’ya küfredenlerin ağızlarını kapatmak için yapıyoruz.

Bu basit İnanç İtirafı ile bu tür kötü niyetin tedavi edilebileceğini düşündüğümüzden değil. Hayır, Müjde’nin tatlı kokusunun, mahvolacak oğullar için ölüm olduğunu ve öyle olacağını biliyoruz. Ancak, zayıf ve güçsüz kardeşlerimize büyük saygı duyuyoruz ve İblis, bu en kutsal girişimimizi bozmak için hakkımızda yaydığı çeşitli söylentilerle onların kafalarını karışmasın veya kendilerini kaptırmasın diye onlara kalbimizin derinliklerini iletmek istiyoruz.

Eğer bir kimse bu İtirafımızda Tanrı’nın kutsal Sözü’ne aykırı herhangi bir madde veya cümle fark ederse, lütfen nezaketi ve Hristiyan sevgisi uğruna bize bunu yazılı olarak bildirmesini rica ederiz. O halde biz, onurumuz ve sadakatimiz adına, ona Tanrı’nın ağzından (yani, O’nun kutsal Yazıları’ndan) tatmin edici kanıt veya aksi takdirde yanlış olduğunu kanıtladığı o maddenin düzeltileceğine dair söz veriyoruz.

Zira vicdanımızda Tanrı’yı şahit tutarız ki tüm sapkınlık mezheplerinden ve yanlış öğreti öğretmenlerinden nefret ediyoruz. Ancak tüm alçakgönüllülüğümüzle, canlarımızın tek besini olan Mesih’in Müjdesi’nin saflığını benimsiyoruz. Bu nedenle bizim için o denli kıymetlidir ki, ondan mahrum bırakılmaktansa, dünyanın en uç tehlikelerine katlanmaya kararlıyız.

Çünkü biz şundan eminiz ki, “İsa Mesih'i inkar eden ya da insanların önünde O’ndan utanan herkes, Baba’nın ve kutsal meleklerinin önünde inkar edilecektir.”Luka 9:26 Ve bu nedenle, aynı Rab İsa Mesih’in kudretli Ruhu’nun yardımıyla, aşağıdaki maddelerde belirtildiği gibi, bu inancımızın itirafına sonuna kadar bağlı kalmayı kesin olarak amaçlıyoruz.

Bölüm 1 - Tanrı

Biz tek bir Tanrı’yı itiraf ve kabul ederiz; yalnızca O’na bağlı kalmalı, yalnızca O’na hizmet etmeli, yalnızca O’na tapınmalı ve yalnızca O’na itimat etmeliyiz.Yasa’nın Tekrarı 6:4; 1. Korintliler 8:6; Yasa’nın Tekrarı 4:35; Yeşaya 44:5-6 O, ebedi, sonsuz, ölçülemez, kavranamaz, her şeye gücü yeten, görünmez;1. Timoteos 1:17; 1. Krallar 8:27; 2. Tarihler 6:18; Mezmurlar 139:7-8; Yaratılış 17:1; 1. Timoteos 6:15-16; Mısır’dan Çıkış 3:14-15 özünde tek, ancak üç kişide ayrıdır: Baba, Oğul ve Kutsal Ruh.Matta 28:19; 1. Yuhanna 5:7

O’nun aracılığıyla, gökte ve yerde, görünen ve görünmeyen her şeyin yaratıldığını, varlıklarında sürdürüldüğünü ve O’nun sonsuz bilgeliği, iyiliği ve adaleti tarafından belirlenen amaçlar ve kendi yüceliğinin açıklanması için, O’nun anlaşılmaz takdiriyle yönetilip yönlendirildiklerini itiraf ediyor ve inanıyoruz.Yaratılış 1:1; İbraniler 11:3; Elçilerin İşleri 17:28; Özdeyişler 16:4

Bölüm 2 - İnsanın Yaratılışı

Tanrımızın, insanı yani ilk babamız Âdem’i kendi suretinde ve benzerliğinde yarattığını, ona bilgelik, egemenlik, adalet, özgür irade ve özbilinç verdiğini, böylece insanın tüm doğasında hiçbir kusur bulunmadığını itiraf ve kabul ederiz.Yaratılış 1:26-28; Koloseliler 3:10; Efesliler 4:24

Bu onur ve mükemmellikten hem erkek hem de kadın düştü; kadın yılan tarafından aldatıldı ve erkek kadının sözüne itaat etti, ikisi de daha önce yasak ağacın meyvesini yemeleri halinde ölümle cezalandırılacağını açıkça belirten Tanrı’nın yüce ihtişamına karşı gelmiş oldular.Yaratılış 3:6; 2:17

Bölüm 3 - Orijinal Günah

Genellikle orijinal günah olarak bilinen bu ihlal yoluyla, Tanrı’nın sureti insanda tamamen bozuldu. İnsan ve onun soyundan gelenler doğaları gereği Tanrı’ya düşman, İblis’e köle ve günaha hizmetkâr hâline geldiler.Mezmurlar 51:5; Romalılar 5:10; 7:5; 2. Timoteos 2:26; Efesliler 2:1-3 Ve böylece, yeniden doğmamış olan, yeniden doğmayan ve yeniden doğmayacak olan herkes üzerinde sonsuz ölüm hüküm ve egemenlik sürmüştür ve sürmeye devam edecektir. Bu yeniden doğuş, Kutsal Ruh’un gücüyle, Tanrı’nın seçilmişlerinin yüreklerinde, Tanrı’nın Sözü’nde bize açıklanan vaatlerine karşı kesin bir iman yaratmasıyla gerçekleşir. Bu iman aracılığıyla, O’nda vaat edilen lütuflarla ve bereketlerle birlikte İsa Mesih’i benimseriz.Romalılar 5:14,21; 6:23; Yuhanna 3:5; Romalılar 5:1; Filipililer 1:29

Bölüm 4 - Vaatin Açıklanması

Biz, insanın itaatinden korkunç ve dehşet verici bir şekilde uzaklaşmasının ardından, Tanrı’nın Âdem’i tekrar aradığına, onu çağırdığına,Yaratılış 3:9 azarladığına ve günahından dolayı suçlu bulduğuna ve sonunda ona “kadının soyu yılanın başını ezecek”Yaratılış 3:15 yani İblis’in işlerini yok edecek diye en sevindirici vaadi verdiğine inanıyoruz.

Bu vaat, zaman zaman tekrarlanarak daha net hale getirilmiştir, sevinçle karşılandı ve Âdem’den Nuh’a, Nuh’tan İbrahim’e, İbrahim’den Davut’a ve böylece İsa Mesih’in beden almasına kadar tüm inananlar tarafından sürekli olarak kabul edildi. Hepsi (yani, Yasa altında iman eden atalar) İsa Mesih’in sevinçli gününü gördü ve sevindi.Yaratılış 12:3; 15:5-6; 2. Samuel 7:14; Yeşaya 7:14; 9:6; Hagay 2:6; Yuhanna 8:56

Bölüm 5 - Kilisenin Devamlılığı, Büyümesi ve Korunması

Âdem’den İsa Mesih’in beden almasına kadar tüm çağlarda Tanrı’nın Kilisesi’ni koruduğuna, yönlendirdiğine, çoğalttığına, onurlandırdığına, güzelleştirdiğine ve ölümden dirilişe çağırdığına kesinlikle inanıyoruz.Hezekiel 6:6-14 Çünkü O, İbrahim’i babasının ülkesinden çağırdı, ona yol gösterdi, soyunu çoğalttı,Yaratılış 12:1; 13:1 onu mucizevi bir şekilde korudu ve daha da mucizevi bir şekilde soyunu Firavun’un esaretinden ve zulmünden kurtardı.Mısır’dan Çıkış 1vd. Onlara yasalarını, kurallarını ve törenlerini verdi;Yeşu 1:3; 23:4 onlara Kenan ülkesini verdi.1. Samuel 10:1; 16:13 Onlara hâkimler ve ardından Saul’u verdikten sonra, Davut’u kral olarak atadı ve ona, “soyundan gelenlerden birinin sonsuza dek kraliyet tahtında oturacağına”2. Samuel 7:12 dair söz verdi.

Aynı halka zaman zaman peygamberler göndererek, putperestlikle bazen saptıkları Tanrı’nın doğru yoluna geri dönmelerini buyurmuştur.2. Krallar 17:13-19 Doğruluğa karşı gösterdikleri inatçı hor görme yüzünden, daha önce Musa’nın ağzından bildirildiği gibi,Yasa’nın Tekrarı 28:36.48 onları düşmanlarının eline bırakmak zorunda kalmış,2. Krallar 24:3-4 bu yüzden kutsal şehir yerle bir olmuş, tapınak ateşe verilmiş2. Krallar 25 ve tüm ülke yetmiş yıl harap kalmış olsa da,Daniel 9:2 yine de merhametle onları tekrar Yeruşalim’e geri döndürdü ve orada hem şehir hem de tapınak yeniden inşa edildi. Ve Mesih vaat edildiği gibi gelene kadar İblis’in tüm ayartmalarına ve saldırılarına karşı direndiler.Yeremya 30; Ezra 1vd.; Hagay 1:14; 2:7-9; Zekerya 3:8

Bölüm 6 - İsa Mesih’in Beden Alması

Zaman dolduğunda,Galatyalılar 4:4 Tanrı Oğlu’nu, ebedi bilgeliğini, kendi ihtişamının özünü bu dünyaya gönderdi. O, Kutsal Ruh aracılığıylaLuka 1:31; Matta 1:18; 2:1; Romalılar 1:3; Yuhanna 1:45; Matta 1:23 bir kadının, bir bakirenin özünden insan doğasını aldı. Böylece “Davut’un doğru tohumu”2. Samuel 7:12, “Tanrı’nın yüce hikmetinin meleği”Yeşaya 9:6, vaat edilmiş Mesih’in ta kendisi doğdu. Biz O’nu, gerçek Tanrı ve gerçek insan olan, iki mükemmel doğanın tek bir kişide birleştiği1. Timoteos 2:5 İmmanuel olarak itiraf ediyor ve kabul ediyoruz. Bu nedenle İnanç İtirafımız ile, Arius, Markion, Eutyches ve Nestorius’un lanetli ve zararlı sapkınlıklarını, ve O’nun tanrılığının ebediliğini ya da insanlığının gerçekliğini inkâr eden, yahut bu iki doğayı karıştıran veya ayıran diğer öğretileri kınıyoruz.

Bölüm 7 - Aracı Neden Gerçek Tanrı ve Gerçek İnsan Olmak Zorundaydı?

İsa Mesih’te tanrılık ile insanlık arasındaki bu harika birliğin, tüm kurtuluşumuzun kaynağı ve dayanağı olan Tanrı’nın ebedi ve değişmez kararından kaynaklandığını kabul ve itiraf ederiz.Efesliler 1:3-6

Bölüm 8 - Seçim

Dünyanın temelleri atılmadan önce,Efesliler 1:11; Matta 25:34 yalnızca lütfu ile bizi Oğlu İsa Mesih’te seçen aynı ebedi Tanrı ve Baba, O’nu bizim başımız,Efesliler 1:22-23 kardeşimiz,İbraniler 2:7-8.11-12; Mezmurlar 22:22 pastörümüz ve canlarımızın büyük piskoposuİbraniler 13:20; 1. Petrus 2:24; 5:4 olarak atadı.

Ancak, Tanrı’nın adaleti ile günahlarımız arasındaki karşıtlık öylesine büyüktü ki, hiçbir insan kendi başına Tanrı’ya ulaşamazdı.Mezmurlar 130:3; 143:2 Bu nedenle, Tanrı’nın Oğlu bize inip, bizim bedenimizden bir beden, bizim etimizden et, bizim kemiklerimizden kemik alarak, Tanrı ile insan arasında mükemmel Aracı oldu1. Timoteos 2:5 ve O’na iman eden herkese Tanrı’nın çocukları olma yetkisini verdi.Yuhanna 1:12 Kendisinin de söylediği gibi “Benim Babam’ın ve sizin Babanız’ın, Benim Tanrım’ın ve sizin Tanrınız’ın yanına çıkıyorum.”Yuhanna 20:17

Bu en kutsal kardeşlik yoluyla, Âdem’de yitirdiğimiz her ne varsa bize tekrar geri verilmiş olur.Romalılar 5:17-19 Bu yüzden, Tanrı’ya “Babamız” demekten çekinmeyiz;Romalılar 8:15; Galatyalılar 4:5-6 ama sadece bizi yaratmış olmasından değil — çünkü bu durum bizlerle günahkarlar arasında ortak bir noktadırElçilerin İşleri 17:26 — aksine, O’nun biricik Oğlu’nu bize kardeş olarak vermesiİbraniler 2:11-12 ve O’nu bizim tek Aracımız olarak tanıyıp kabul etme lütfunu bize bahşetmesinden dolayıdır. Dahası, Mesih ve Kurtarıcı’nın gerçek Tanrı ve gerçek insan olması gerekiyordu, çünkü O, bizim günahlarımızın cezasını çekebildi ve Babasının yargısının huzurunda, bizim yerimize, bizim günahlarımız ve itaatsizliklerimiz için acı çekebildi1. Petrus 3:18; Yeşaya 53:8 ve ölümle, ölümün yaratıcısını yenebildi.

Ancak, Tanrılık ölümü çekemezdiElçilerin İşleri 2:24 ve insanlık da ölümü yenemezdi. Bu nedenle, O ikisini tek bir kişide birleştirdi; böylece birinin zayıflığı, bizim hak ettiğimiz ölümü çekip ona tâbi olacak, diğerinin, yani Tanrılığın sonsuz ve yenilmez gücü ise zafer kazanacak ve bizim için yaşam, özgürlük ve sonsuz zaferi satın alacaktı.Yuhanna 1:2; Elçilerin İşleri 20:20; 1. Timoteos 3:16; Yuhanna 3:16 Biz bunu itiraf ediyor ve şüphesiz inanıyoruz.

Bölüm 9 - Mesih’in Ölümü, Çilesi ve Gömülmesi

Rabbimiz İsa, bizim için Babasına gönüllü bir kurban olarak kendini feda etti,İbraniler 10:1-12 günahkarların muhalefetine maruz kaldı, bizim günahlarımız için yaralandı ve işkence çekti.Yeşaya 53:5; İbraniler 12:3 O, temiz ve masum Tanrı Kuzusu,Yuhanna 1:19 dünyevi bir yargıcın huzurunda mahkum edildiMatta 27:11.26; Markos 15; Luka 23 ki, bizler Tanrı’nın yargı kürsüsü önünde aklanabilelim.Galatyalılar 3:13 Sadece Tanrı’nın hükmüyle lanetlenmişYasa’nın Tekrarı 21:23 olan çarmıhın zalim ölümüne katlanmakla kalmadı, aynı zamanda günahkârların hak ettiği Babasının gazabını da bir süre boyunca çekti.Matta 26:38-39

Ancak yine de, halkının günahlarını tamamen kefaret etmek için bedeninde ve canında çektiği acı ve ıstırap içinde bile, O’nun Babasının tek, sevgili ve kutsanmış Oğlu olarak kaldığını ikrar ediyoruz.2. Korintliler 5:21 Bundan dolayı, günah için başka bir kurban kalmadığını itiraf ve beyan ederiz.İbraniler 9:12; 10:14 Eğer bir kimse böyle bir iddiada bulunursa, onun Mesih’in ölümüne ve O’nun aracılığıyla bizim için satın alınmış olan ebedi kefarete karşı küfür ettiğini söylemekte tereddüt etmeyiz.

Bölüm 10 - Diriliş

Ölümün acıları yaşamın Yaratıcısını esaret altında tutamadığı için,Elçilerin İşleri 2:24 çarmıha gerilen, ölen, gömülen ve cehenneme inen Rabbimiz İsa’nın, bizi aklamak,Elçilerin İşleri 3:26; Romalılar 6:5.9; 4:25 ölümü ve onun esaretinin yaratıcısını yok etmek,İbraniler 2:14-15 ve ölüme ve onun esaretine maruz kalan bizleri yeniden yaşama kavuşturmak içinİbraniler 2:14-15 yeniden dirildiğine şüphe duymadan inanıyoruz. O’nun dirilişinin, düşmanlarının tanıklıklarıylaMatta 28:4 ve mezarları açılan ölülerin dirilişiyleMatta 27:52-53 doğrulandığını biliyoruz. Onlar dirildiler ve Yeruşalim şehrinde birçok kişiye göründüler. Ayrıca bu gerçek, meleklerinin tanıklığıylaMatta 28:5-6 ve dirilişinden sonra O’nunla konuşan, O’nunla birlikte yiyip içen elçilerinin ve diğerlerinin duyuları ve muhakemeleriyleYuhanna 20:27; 21:7.12-13; Luka 24:41-43 da doğrulanmıştır.

Bölüm 11 - Göğe Yükseliş

Bakireden doğan, çarmıha gerilen, ölen, gömülen ve yeniden dirilen aynı bedenin, her şeyi tamamlamak için göklere yükseldiğindenMarkos 16:9; Matta 28:6; Luka 24:51; Elçilerin İşleri 1:9 ve orada bizim adımıza ve bizim rahatımız için gökte ve yerde tüm gücü eline aldığındanMatta 28:18 şüphemiz yoktur. Orada, kendi krallığını almış olarak, Baba’nın sağında oturur; bizim için tek savunucu ve aracı olarak1. Yuhanna 2:1; 1. Timoteos 2:5. Bu görkem, şeref ve ayrıcalık, kardeşleri arasında yalnızca O’nun olacaktır, tüm düşmanları O’nun ayak tabanlığı haline gelene kadar,Mezmurlar 110:1; Matta 22:44; Markos 12:36; Luka 20:42-43 ki biz onların Son Yargı’da böyle olacaklarına şüphesiz inanıyoruz!

Aynı Rab İsa’nın, göğe yükselirken görüldüğü gibi, bu Son Yargı için görünür bir şekilde geri döneceğine inanıyoruz.Elçilerin İşleri 1:8 O zaman her şeyin yenilenip eski haline getirilmesi zamanın geleceğine,Elçilerin İşleri 3:19 böylece başından beri doğruluk uğruna şiddet, zarar ve haksızlığa maruz kalanların, başından beri kendilerine vaat edilen kutsal ölümsüzlüğü miras alacaklarına yürekten inanıyoruz.Matta 25:34; 2. Selanikliler 1:4-8 Ancak öte yandan, inatçı, itaatsiz, zalim zulümciler, pis kişiler, putperestler ve her türlü imansızlar, kurtlarının ölmeyeceği ve ateşlerinin sönmeyeceği tam karanlık zindana atılacaklar.Vahiy 21:27; Yeşaya 66:24; Matta 25:41; Markos 9:44; 46,48; Matta 22:13

O günün ve o günde icra edilecek Yargı’nın hatırlanması, sadece bedensel arzularımızı dizginleyen bir gem değil, aynı zamanda öylesine paha biçilmez bir tesellidir ki, ne dünya krallarının tehditleri, ne mevcut tehlike korkusu, ne de geçici ölüm endişesi, üyeleri olan bizleri, Başımız ve tek Aracımız İsa Mesih ile sahip olduğumuz o kutsanmış topluluğu inkâr ve reddetmeye sevk edebilir.2. Petrus 3:11; 2. Korintliler 5:9-11; Luka 21:27-28; Yuhanna 14:1vd. O’nun vaat edilen Mesih, Kilisesi’nin tek Başı, adil Yasa Koyucumuz, tek Başkâhinimiz, Savunucumuz ve Aracımız olduğunu itiraf ve beyan ederiz.Yeşaya 7:14; Efesliler 1:22; Koloseliler 1:18; İbraniler 9:11.15; 10:21; 1. Yuhanna 2:1; 1. Timoteos 2:5 Eğer bir insan veya melek, O’nun bu şeref ve görevlerine izinsiz girmeye kalkışırsa, onları, egemen ve en üstün Yöneticimiz İsa Mesih’e karşı küfür edenler olarak tamamen nefretle reddeder ve iğreniriz.

Bölüm 12 - Kutsal Ruh’a İnanç

İmanımız ve onun güvencesi, ten ve kandan, yani içimizdeki doğal güçlerden değil, Kutsal Ruh’un ilhamından kaynaklanır.Matta 16:17; Yuhanna 14:26; 15:26; 16:13 O’nu, Baba ve Oğlu ile eşit olan Tanrı olarak itiraf ediyoruz.Elçilerin İşleri 5:3-4 O bizi kutsallaştırır ve kendi işleyişiyle bizi tüm hakikate ulaştırır. O olmasaydı, sonsuza kadar Tanrı’nın düşmanları olarak kalır ve O’nun Oğlu İsa Mesih’i tanımazdık. Çünkü doğamız gereği o kadar ölü, kör ve sapkınız ki, Rab İsa’nın Ruhu, ölü olanı diriltip zihnimizdeki karanlığı ortadan kaldırıp inatçı yüreklerimizi O’nun kutsal iradesine boyun eğdirmedikçe, bizi dürttüklerinde hissedemez, ışık parladığında göremez ve Tanrı’nın iradesi açıklandığında ona razı gösteremeyiz.Koloseliler 2:13; Efesliler 2:1; Yuhanna 9:39; Vahiy 3:17; Matta 17:17; Markos 9:19; Luka 9:41; Yuhanna 6:63; Mika 7:8; 1. Krallar 8:57-58

Dolayısıyla tıpkı Baba Tanrı’nın bizi yokken yarattığınıMezmurlar 100:3 ve Oğlu Rabbimiz İsa’nın bizi düşmanları olduğumuz halde kurtardığınıRomalılar 5:10 itiraf ettiğimiz gibi, Kutsal Ruh’un da, yenilenmemizden önce veya sonra olsun, bizden kaynaklanan herhangi bir erdem gözetmeksizin bizi kutsallaştırdığını ve yenilediğini itiraf ederiz.Yuhanna 3:5; Titus 3:5; Romalılar 5:8 Bunu daha açık bir şekilde ifade etmek gerekirse; kendi yaratılışımız ve kurtuluşumuzdan kaynaklanan herhangi bir onur ve yüceliği isteyerek reddettiğimiz gibi,Filipililer 3:7 yenilenmemiz ve kutsallaştırılmamızda da herhangi bir onur ve yüceliğinden isteyerek vazgeçeriz. Çünkü kendi başımıza tek bir iyi düşünce bile üretemeyiz, ancak içimizde bu işi tek başlatan O, hak etmediğimiz lütfunun övgüsü ve görkemi içinEfesliler 1:6 bizi bu işte devam ettirir.Filipililer 1:6; 2. Korintliler 3:5

Bölüm 13 - İyi İşlerin Nedeni

Kabul ediyoruz ki, iyi işlerin kaynağı bizim özgür irademiz değil, yüreklerimizde gerçek imanla ikamet eden ve Tanrı’nın yürümemiz için önceden hazırladığı işleri ortaya çıkaran Rab İsa’nın Ruhu’dur.Efesliler 2:10; Filipililer 2:13; Yuhanna 15:5 Çünkü biz, kutsallaştırma ruhu olmayanların yüreklerinde Mesih’in yaşadığını söylemenin küfür olduğunu en kesin şekilde onaylıyoruz.Romalılar 8:9 Bu nedenle, katiller, zalimler, acımasız zulümciler, zina edenler, ahlaksızlar, putperestler, ayyaşlar, hırsızlar ve tüm kötülük işleyenlerin, kötü yollarda inatla devam ettikleri sürece, ne gerçek imana ne de Rab İsa’nın Ruhu’na sahip olduklarını söylemekten çekinmiyoruz.

Çünkü Tanrı’nın seçilmiş çocuklarının gerçek imanla kabul ettikleri Rab İsa’nın Ruhu, herhangi bir insanın yüreğini ele geçirir geçirmez, onu yeniden yaratır ve yeniler. Böylece daha önce sevdiği şeylerden nefret etmeye, daha önce nefret ettiği şeyleri sevmeye başlar. İşte Tanrı’nın çocuklarında benlik ve Ruh arasındaki o sürekli savaş buradan gelir; çünkü benlik ve doğal insan yozlaşmış olup kendine hoş ve keyifli gelen şeyleri arzular, zorlukta kıskanç, refahta ise kibirlidir ve Tanrı’nın ihtişamını her an gücendirmeye eğilimli ve hazırdır.Romalılar 7:15-25; Galatyalılar 5:17

Fakat ruhlarımıza Tanrı’nın çocukları olduğumuza tanıklık eden Tanrı’nın Ruhu,Romalılar 8:6 bizi murdar zevklere direnmeye ve bu yozlaşma köleliğinden kurtulmak için Tanrı’nın huzurunda inlemeye sevk eder; nihayetinde ise,Romalılar 7:24; 8:22 günahın ölümlü bedenlerimizde hüküm sürmemesi için ona karşı zafer kazanmamızı sağlar.Romalılar 6:12

Diğer insanlar Tanrı’nın Ruhuna sahip olmadıkları için bu çatışmayı yaşamazlar, ancak İblis ve yozlaşmış doğalarının dürtüsüyle hareket ettikleri için günahı kolayca izler ve itaat ederler ve pişmanlık duymazlar. Ancak Tanrı’nın oğulları günaha karşı savaşır; kötülük yapmaya ayartıldıklarını fark ettiklerinde ağlayıp sızlarlar; ve düşerlerse, içten ve samimi bir tövbe ile yeniden ayağa kalkarlar.2. Timoteos 2:26 Bu şeyleri kendi güçleriyle değil, Rab İsa’nın kudretiyle yaparlar; zira O’ndan ayrı hiçbir şey yapamazlar.Yuhanna 15:5

Bölüm 14 - Tanrı’nın Gözünde İyi Sayılan İşler

Tanrı’nın insana kutsal yasasını verdiğini itiraf ediyor ve kabul ediyoruz. İçinde, O’nun kutsal yüceliğini hoşnut etmeyen ve gücendiren tüm eylemler yasaklanmakla kalmayıp, O’nu memnun eden ve ödüllendireceğine vaat ettiği eylemler de emredilir.Mısır’dan Çıkış 20:3vd.; Yasa’nın Tekrarı 5:6vd.; 4:8

Bu işler iki türdedir. Biri Tanrı’nın yüceliği için, diğeri komşumuzun yararı için yapılır; her ikisi için de güvence kaynağı, Tanrı’nın açıklanmış Sözüdür. Tek bir Tanrı’ya inanmak, O’na tapınmak ve O’nu onurlandırmak, tüm sıkıntılarımızda O’na yakarmak, O’nun kutsal adını saygıyla anmak, O’nun Sözü’nü duymak ve ona inanmak, O’nun kutsal sakramentlerine katılmak, birinci türe aittir.Luka 10:27-28; Mika 6:8

Babayı, anneyi, prensleri, hükümdarları ve üstün iktidarları onurlandırmak; onları sevmek, desteklemek, Tanrı’nın emirlerine aykırı olmadıkları sürece emirlerine itaat etmek, masumların hayatını kurtarmak, tiranlığı bastırmak, ezilenleri savunmak, bedenlerimizi temiz ve kutsal tutmak, ayık ve ölçülü yaşamak, tüm insanlara söz ve davranışlarımızda adil davranmak ve son olarak komşularımıza zarar verme arzusunu bastırmak,Efesliler 6:1,7; Hezekiel 22:1vd.; 1. Korintliler 6:19-20; 1. Selanikliler 4:3-7; Yeremya 22:3vd.; Yeşaya 50:1vd.; 1. Selanikliler 4:6 ikinci türe ait iyi işlerdir. Ve bunlar, Tanrı’nın kendisi tarafından emredildiği için, O’nun en çok hoşuna giden ve kabul ettiği şeylerdir.

Bunun aksine davranışlar günahlardır ve O’nu her zaman hoşnutsuz eder ve öfkelendirir; örneğin, ihtiyacımız olduğunda O’na yakarmamak, O’nun Sözü’nü saygıyla dinlememek, aksine onu kınamak ve hor görmek, putlara sahip olmak veya tapmak, putperestliği sürdürmek ve savunmak, Tanrı’nın kutsal adını hafife almak, İsa Mesih’in sakramentlerine saygısızlık etmek, kötüye kullanmak veya onları kınamak, Tanrı’nın otorite konumuna getirdiği kişilere makamlarının sınırlarını aşmadıkları sürece itaatsizlik etmek veya direnmek,Romalılar 13:2 cinayet işlemek veya buna rıza göstermek, nefret beslemek, ya da engelleyebilecekken masum kanının dökülmesine izin vermektir.Hezekiel 22:13vd.

Sonuç olarak, birinci veya ikinci türden diğer herhangi bir emrin ihlalinin günah olduğunu1. Yuhanna 3:4 ve bu günahın, kibirli, nankör dünyaya karşı Tanrı’nın gazabını ve hoşnutsuzluğunu ateşlediğini itiraf ve teyit ederiz. Dolayısıyla, iyi işlerin sadece imanlaRomalılar 14:23; İbraniler 11:6 ve yasasında Kendisini hoşnut eden şeylerin neler olduğunu ifade etmiş olan Tanrı’nın emri üzerine yapılanlar1. Samuel 15:22; 1. Korintliler 10:31 olduğunu onaylıyoruz. Kötü işlerin ise sadece Tanrı’nın buyruklarına açıkça aykırı olanlar değil,1. Yuhanna 3:4 aynı zamanda dini konularda ve Tanrı’ya tapınmada, insanın uydurmaları ve görüşlerinden başka hiçbir dayanağı olmayan şeyler de olduğunu teyit ederiz. Başlangıçtan beri Tanrı, peygamber Yeşaya’nınYeşaya 29:13 ve efendimiz İsa Mesih’in şu sözlerinden öğrendiğimiz gibi, bu tür şeyleri reddetmiştir: “Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.”Matta 15:9; Markos 7:7

(Matta 15:9; Yeşaya 29:13)

Bölüm 15 - Yasanın Mükemmelliği ve İnsanın Kusurluğu

Tanrı’nın yasasının tamamen adil, tarafsız, kutsal ve mükemmel olduğunu, kusursuz bir şekilde yerine getirildiğinde insanlara hayat ve sonsuz mutluluk getirebilecek şeyleri emrettiğini itiraf ve kabul ediyoruz.Levililer 18:5; Galatyalılar 3:12; 1. Timoteos 1:8; Romalılar 7:12; Mezmurlar 19:7-9.11 Ancak doğamız o kadar yozlaşmış, zayıf ve kusurlu ki, yasanın gerekliliklerini asla mükemmel bir şekilde yerine getiremiyoruz.Yasa’nın Tekrarı 5:29; Romalılar 10:3 Yeniden doğduktan sonra bile, günahımız olmadığını söylersek, kendimizi aldatırız ve Tanrı’nın gerçeği içimizde olmaz.1. Yuhanna 1:8; 1. Krallar 8:46; 2. Tarihler 6:36; Özdeyişler 20:9; Vaiz 7:22

Bu nedenle, İsa Mesih’in doğruluğuna ve kefaretine sımsıkı sarılmamız çok önemlidir. Çünkü O, Yasanın sonu ve tamamlayıcısıdır ve O’nun sayesinde özgür kılınırız, böylece Yasa’nın tüm buyruklarını yerine getirmemiş olsak bile, Tanrı’nın laneti üzerimize gelmez.Romalılar 10:4; Galatyalılar 3:13; Yasa’nın Tekrarı 27:26 Çünkü Baba Tanrı bizi Oğlu İsa Mesih’in bedeninde gördüğünden, kusurlu itaatimizi kusursuzmuş gibi kabul ederFilipililer 2:15 ve birçok lekeyle kirlenmiş işlerimiziYeşaya 64:6 Oğlu’nun doğruluğu ile örter.

Bununla, Yasa’ya hiçbir itaat borcumuz kalmayacak kadar özgür kılındığımızı kastetmiyoruz — zira daha önce onun önemini zaten kabul etmiştik. Ancak, İsa Mesih hariç yeryüzündeki hiçbir insan, Yasa’nın gerektirdiği itaati eylemleriyle ne geçmişte göstermiştir, ne şimdi gösteriyor, ne de gelecekte gösterecektir. Her şeyi yaptıktan sonra, yere kapanmalı ve içtenlikle faydasız kullar olduğumuzu itiraf etmeliyiz.Luka 17:10 Bu nedenle, kendi işlerinin değerleriyle övünen veya beklenenden fazla yaptığı işlere güvenen her kimse, var olmayan bir şeyle övünür ve lanetli putperestliğe güvenir.

Bölüm 16 - Kilise

Tek Tanrı’ya Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olarak inandığımız gibi, başlangıçtan beri var olan, şu anda var olan ve dünyanın sonuna kadar var olacak tek bir Kilise’ye da sıkı sıkıya inanıyoruz, yani Tanrı tarafından seçilmiş, kendisinin tek başı olan İsa Mesih’e gerçek imanlaMatta 28:20; Efesliler 1:4 doğru bir şekilde tapınan ve O’nu benimseyen, İsa Mesih’in bedeni ve gelini olan tek bir topluluğa ve büyük bir kalabalığa. Bu Kilise katolik, yani evrenseldir; çünkü başlangıçtan beri tüm çağlardan, tüm ülkelerden, uluslardan ve dillerden seçilmiş kişileri, ister Yahudilerden isterse de Yahudi olmayanlardan olsun, Kutsal Ruhu’nun sağladığı kutsallaşma aracılığıylaKoloseliler 1:18; Efesliler 5:23-24vd.; Vahiy 7:9 Baba Tanrı ve O’nun Oğlu İsa Mesih ile birlik ve ilişki içinde olanları kapsıyor. Bu nedenle, kutsal olmayan kişilerin değil, göksel Yeruşalim’in vatandaşlarıEfesliler 2:19 olarak paha biçilmez nimetlerin meyvesine, tek Tanrı’ya, tek Rab olan İsa’ya, tek iman ve tek vaftizeEfesliler 4:5 sahip olan kutsalların birliği olarak adlandırılır.

Bu Kilise dışında ne yaşam ne de sonsuz mutluluk bulunur. Bu nedenle, adalet ve hakkaniyete göre yaşayan insanların, hangi dini benimsedikleri fark etmeksizin kurtulacaklarını savunanların sapkınlığından tamamen tiksiniyoruz. Zira İsa Mesih olmaksızın ne yaşam ne de kurtuluş olduğundan,Yuhanna 3:36 Baba’nın Oğlu İsa Mesih’e verdiği kişiler ve zaman içinde O’na gelecek olanYuhanna 5:24; 6:37.39.65; 17:6, O’nun öğretisini kabul eden ve O’na inananlar dışında hiç kimse yaşam ve kurtuluşa ortak olamaz. (Çocukları inanan ebeveynlerin yanısıra dahil ediyoruz.Elçilerin İşleri 2:39)

Bu Kilise görünmez ve yalnızca seçtiği kişileri tek bilen Tanrı tarafından bilinir,2. Timoteos 2:19; Yuhanna 13:18 ve hem göçmüş olan seçilmişleri, yani Muzaffer Kilise’yi, hem de hâlâ yaşayıp günaha ve İblis’e karşı savaşanları ve de daha sonra yaşayacak olanları kapsar.Efesliler 1:10; Koloseliler 1:20; İbraniler 12:4

Bölüm 17 - Canların Ölümsüzlüğü

Ölmüş olan seçilmişler huzur içindedirler ve emeklerinden dinleniyorlar.Vahiy 14:13 Bu, bazı fanatiklerin iddia ettiği gibi uyuyup unutulmuşluğa gömüldükleri anlamına gelmez. Çünkü onlar artık bu hayatta bizim ve Tanrı’nın bütün seçilmişlerinin maruz kaldığıYeşaya 25:8; Vahiy 7:14-17; 21:4 ve bu yüzden “Mücadele eden Kilise” (Church Militant) olarak adlandırıldığımız her türlü korku, ıstıraptan ve tüm ayartmalardan kurtulmuşlardır. Buna karşılık, günahkâr ve sadakatsiz ölenler, dile getirilemeyecek bir ızdırap, eziyet ve acı içindedirler.Vahiy 16:10-11; Yeşaya 66:24; Markos 9:44.46.48

Ne birincisi ne de ikincisi, hiçbir neşe ya da azap hissetmeyecekleri bir uykudadır. Luka 16’daki Mesih’in benzetmesi,Luka 16:23-26 hırsıza söylediği sözlerLuka 23:43 ve sunak altında “Kutsal ve gerçek olan Efendimiz! Yeryüzünde yaşayanları yargılayıp onlardan kanımızın öcünü almak için daha ne kadar bekleyeceksin?” diye haykıran canlarVahiy 6:9-10 buna tanıklık eder.

Bölüm 18 - Gerçek Kiliseyi Sahte Kiliseden Ayıran Nitelikler ve Doktrinin Yargıcı Kim Olmalıdır

İblis, başlangıçtan beri, zehirli sinagogunu Tanrı’nın Kilisesi unvanıyla süslemek için uğraşmıştır ve acımasız katilleri, gerçek Kilise’ye ve üyelerine zulmetmeye, onları sıkıntıya sokmaya ve taciz etmeye kışkırtmıştır. Tıpkı Kayin’in Habil’e,Yaratılış 4:8 İsmail’in İshak’a,Yaratılış 21:9 Esav’ın Yakup’aYaratılış 27:41 ve Yahudilerin tüm kahinlerinin İsa Mesih’e ve O’nun ardından gelen elçilerineMatta 23:34; Yuhanna 15:18-20.24; 11:47.53; Elçilerin İşleri 4:1-3; 5:17vd. yaptıkları gibi. Bu nedenle, gerçek Kilise’nin, kirli sinagoglardan açık ve kesin niteliklerle ayırt edilmesi çok önemlidir. Aksi takdirde, aldatılarak, birini diğeriyle karıştırıp kucaklayabilir ve kendi mahkumiyetimize yol açabiliriz.

Mesih’in lekesiz gelininin korkunç fahişeden, yani sahte Kilise’den ayırt edildiği nitelikler, işaretler ve kesin kanıtlar, ne eskiliktir, ne gasp edilmiş unvandır, ne apostolik veraset, ne belirli yer, ne de bir hatayı onaylayan insanların sayısıdır. Çünkü Kayin, yaşça ve unvan bakımından Habil ve Şit’ten önceydi;Yaratılış 4:1 Yeruşalim, yeryüzündeki diğer tüm yerlerin üzerinde bir önceliğe sahipti,Mezmur 48:2-3; Matta 5:35 zira orada Harun’un soyundan gelen kâhinler vardı ve din bilginlerini, Ferisileri ve kâhinleri takip edenlerin sayısı, İsa Mesih’e ve O’nun öğretilerine samimi bir şekilde inanan ve takip edenlerden daha fazlaydı.Yuhanna 12:42 Ne de olsa, sağduyulu hiçbir insan, kanaatimizce, adı geçenlerin Tanrı’nın Kilisesi olduğunu iddia etmeyecektir.

Bu nedenle, inanıyor, itiraf ve ikrar ediyoruz ki, gerçek Kilise’nin nitelikleri şunlardır: Birincisi, peygamberlerin ve elçilerin yazılarında beyan edildiği gibi, Tanrı’nın bize Kendisini bildirdiği Tanrı Sözü’nün gerçek vaaz edilmesi; ikincisi, İsa Mesih’in sakramentlerinin doğru şekilde uygulanması, özellikle Söz ve Tanrı’nın onları yüreklerimizde mühürleyip onaylayacağına dair vaadinin duyurulması;Efesliler 2:20; Elçilerin İşleri 2:42; Yuhanna 10:27; 18:37; 1. Korintliler 1:13; Matta 18:19-20; Markos 16:15-16; 1. Korintliler 11:24-26; Romalılar 4:11 ve son olarak, Tanrı Sözü’nün buyurduğu şekilde dürüstçe uygulanan, kötülük bastırılan ve erdem beslenen kilise disiplini.Matta 18:15-18; 1. Korintliler 5:4-5

Bu nitelikler, sayı tam olsun ya da olmasın, nerede görülür ve bir süre devam ederse, orası, hiçbir şüphe olmaksızın, vaadine göre Kendisi ortasında bulunan Mesih’in gerçek Kilisesi’dir.Matta 18:19-20 Bununla, daha önce bahsettiğimiz evrensel Kilise’yi kastetmiyoruz, ancak Korint,1. Korintliler 1:2; 2. Korintliler 1:2 Galatya,Galatyalılar 1:2 EfesEfesliler 1:1; Elçilerin İşleri 16:9-10; 18:1vd.; 20:17vd. ve Pavlus’un topluluklar kurduğu diğer yerlerdeki, kendisinin Tanrı’nın kiliseleri olarak adlandırdığı, özel kiliseleri kastediyoruz. İskoçya krallığının sakinleri olarak İsa Mesih’i kabul eden bizler, kiliselerimizde öğretilen ve Tanrı’nın yazılı Sözü’nde, yani Eski ve Yeni Antlaşma’da, orijinal olarak kanonik kabul edilen kitaplarda yer alan doktrin nedeniyle, şehirlerimizde, kasabalarımızda ve reform edilmiş bölgelerimizde bu tür kiliselerin bulunduğunu iddia ediyoruz. Onlarda insanın kurtuluşu için inanılması gereken her şeyin yeterince ifade edildiğini onaylıyoruz.Yuhanna 20:31; 2. Timoteos 3:16-17

Beyan ederiz ki Kutsal Yazıların yorumlanması, herhangi bir özel veya kamusal kişiye, ya da diğerlerinden kişisel veya yerel anlamda üstünlüğü veya önceliği bulunan herhangi bir kiliseye değil, Kutsal Yazıların ilham edildiği Tanrı’nın Ruhu’na aittir.2. Petrus 1:20-21

Kutsal Yazıların herhangi bir pasajının veya cümlesinin doğru anlaşılması konusunda tartışma çıktığında veya Tanrı’nın Kilisesi içindeki herhangi bir kötüye kullanımın düzeltilmesi için, bizden önceki insanların ne söylediğini veya yaptığını sormak yerine, Kutsal Ruh’un Kutsal Yazılar içinde tutarlı bir şekilde ne söylediğini ve İsa Mesih’in kendisinin ne yaptığını ve ne emrettiğini sormalıyız.Yuhanna 5:39 Zira Birlik Ruhu olan Tanrı’nın Ruhunun Kendisiyle çelişemeyeceği konusunda hemfikirdir.Efesliler 4:3-4 Dolayısıyla, herhangi bir teologun, kilisenin veya konsilin yorumu veya görüşü, Kutsal Yazılar’ın başka bir bölümünde yazılı olan Tanrı’nın açık Sözü’ne aykırı ise, konsiller, krallıklar ve uluslar bunu onaylamış ve kabul etmiş olsalar bile, bunun Kutsal Ruh’un amaçladığı gerçek anlayış ve anlam olmadığı kesindir. İmanımızın herhangi bir temel ilkesine, Kutsal Yazıların herhangi bir başka açık metnine veya sevgi kuralına aykırı olan hiçbir yorumu kabul etmeye veya desteklemeye cesaret etmeyiz.

Bölüm 19 - Kutsal Yazıların Otoritesi

Tanrı’nın Kutsal Yazılarının Tanrı’nın insanını eğitmek ve yetkin kılmak için yeterli olduğuna inandığımız ve itiraf ettiğimiz gibi, bunların otoritesinin Tanrı’dan geldiğini ve insanlara veya meleklere bağlı olmadığını da onaylar ve beyan ederiz.1. Timoteos 3:16-17 Bu nedenle, Kutsal Yazıların, Kilise’den aldıkları yetkiden başka bir yetkisi olmadığını söyleyenlerin Tanrı’ya karşı küfür ettiklerini, ve kendi Eşinin ve Çobanının sesine daima kulak verip itaat eden, ancak onun üzerinde bir efendi olmaya kalkışmayan gerçek Kilise’ye zarar verdiklerini onaylıyoruz.Yuhanna 10:27

Bölüm 20 - Genel Konsiller, Güçleri, Otoriteleri ve Toplanma Sebepleri

Meşru bir şekilde toplanmış genel konsillerde bir araya gelen iyi insanlar tarafından bize sunulanları düşüncesizce kınamadığımız gibi, genel konsil adı altında insanlara bildirilen her şeyi de eleştirel bir bakış açısıyla değerlendirmeden kabul etmeyiz. Çünkü, salt insan olarak, bazıları büyük ve önemli meselelerde dahi aşikâr bir şekilde hata yapmış olduları açıktır.Galatyalılar 2:11-14

Bir konsilin hükümleri Tanrı’nın açık Sözüyle doğrulandığı ölçüde, biz de o ölçüde onlara saygı gösterir ve onları benimseriz. Ancak, insanlar konsil adı altında bizim için yeni inanç maddeleri uydurmaya veya Tanrı’nın Sözü’ne aykırı kararlar almaya kalkışırlarsa, o zaman onları İblis’in öğretisi olarak tamamen reddetmeliyiz, çünkü onlar canlarımızı tek Tanrı’nın sesinden uzaklaştırıp insanların doktrinlerini ve öğretilerini takip etmeye yönlendiriyorlar.1. Timoteos 4:1-3; Koloseliler 2:18-23

Genel konsillerin toplanma nedeni, ne Tanrı’nın daha önce yapmadığı kalıcı bir yasa koymak, ne inancımız için yeni maddeler oluşturmak, ne Tanrı Sözü’ne otorite kazandırmak, ne de daha önce O’nun kutsal iradesiyle Sözü’nde ifade edilmemiş olan bir şeyi O’nun Sözü veya hatta onun doğru yorumu haline getirmek değildi.Elçilerin İşleri 15:1vd.

Fakat konsillerin, en azından bu adı hak edenlerin, toplanma sebebi, kısmen sapkınlıkları çürütmek ve sonraki nesillere inançlarını resmen itiraf etmekti. Bunu, sayılarının çokluğu nedeniyle yanılmayacakları herhangi bir görüş veya ayrıcalıkla değil, Tanrı’nın yazılı Sözü’nün otoritesiyle yaptılar. Bizim kanaatimize göre, genel konsillerin birincil nedeni buydu. İkincil sebep ise, her şeyin düzgün ve düzenli bir şekilde yapılması gereken Tanrı’nın evi olan Kilise’de, iyi bir yönetim ve düzenin kurulması ve sürdürülmesi gerektiğiydi.1. Timoteos 3:15; İbraniler 3:2; 1. Korintliler 14:40 Herhangi bir yönetim politikası veya ayinlerin düzeni tüm çağlar, zamanlar ve yerler için belirlenebileceğini düşünmeyiz; zira insanların tasarladığı ayinler geçicidir ve Kilise’yi geliştirmek yerine batıl inancı beslediklerinde değiştirilebilir ve değiştirilmelidir.

Bölüm 21 - Sakramentler

Tıpkı Yasa altındaki ataların, kurbanların gerçekliğine ek olarak, iki temel sakramente sahip olduğu – yani sünnet ve Fısıh – ve bunları reddedenlerin Tanrı’nın halkı arasında sayılmadığı gibi,Yaratılış 17:10-11; Mısır’dan Çıkış 23:3vd.; Yaratılış 17:14; Çölde Sayım 9:13 biz de şimdi, Müjde zamanında, yalnızca Rab İsa tarafından tesis edilen ve O’nun bedeninin üyeleri sayılmak isteyen herkesin kullanması emredilen iki temel sakramente sahip olduğumuzu tasdik ve itiraf ediyoruz. Bunlar, Vaftiz ve aynı zamanda O’nun Bedeni ve Kanı’nın Komünyonu olarak da adlandırılan Rab İsa’nın Sofrası’dır.Matta 28:19; Markos 16:15-16; Matta 26:26-28; Markos 14:22-24; Luka 22:19-20; 1. Korintliler 11:23-26

Eski ve Yeni Antlaşma’daki bu sakramentler, Tanrı tarafından sadece O’nun halkı ile Antlaşma’nın dışında kalanları görünür bir şekilde ayırt etmek için değil, aynı zamanda çocuklarının imanını işletmek ve bu sakramentlere katılım yoluyla, O’nun vaadinin güvencesini ve seçilmişlerin kendi Başları İsa Mesih’le sahip oldukları o en kutsanmış birleşme, birlik ve ortaklığı yüreklerinde mühürlemek için verilmiştir.

Bu nedenle, sakramentlerin çıplak ve yalın işaretlerden başka bir şey olmadığını iddia edenlerin beyhudeliğini tamamen kınıyoruz. Hayır, biz kesinlikle inanıyoruz ki, vaftiz aracılığıyla İsa Mesih’e aşılanıyoruz, böylece günahlarımızın örtüldüğü ve bağışlandığı O’nun doğruluğuna ortak oluyoruz; aynı zamanda, doğru bir şekilde uygulanan Rab’bin Sofrası’nda İsa Mesih bizimle o denli birleşir ki, canlarımız için gıda ve besin haline gelir.1. Korintliler 10:16; Romalılar 6:3-5; Galatyalılar 3:27

Roma Katoliklerin zararlı bir şekilde öğrettiği ve yanlış olarak inandığı transsubstansiyon yoluyla ekmeğin gerçek Mesih’in bedenine, şarabın da O’nun gerçek kanına dönüştüğünü düşünmüyoruz. Fakat sakramentlerin doğru kullanımıyla İsa Mesih’in bedeni ve kanıyla sahip olduğumuz bu birlik ve birleşme, Kutsal Ruh aracılığıyla gerçekleştirilir. O, bizi gerçek iman yoluyla görünür, bedensel ve dünyevi olan her şeyin üzerine taşır ve bir kere bizim için kırılmış ve dökülmüş, ama şimdi gökte olan ve Babasının huzurunda bizim için görünen İsa Mesih’in bedeni ve kanıyla beslenmemizi sağlar.Markos 16:19; Luka 24:51; Elçilerin İşleri 1:11; 3:21

Gökteki yüceltilmiş bedeni ile yeryüzündeki ölümlü insanlar arasındaki mesafeye rağmen, böldüğümüz ekmeğin Mesih’in bedeninin, kutsadığımız kâse’nin ise O’nun kanının birliği olduğuna kesin olarak inanmalıyız.1. Korintliler 10:16 Bu nedenle, imanlıların Rab’bin Sofrası’nı doğru bir şekilde uygulayarak, Rab İsa’nın bedenini yiyip kanını içtiklerini ve O’nun onların içinde, onların da O’nun içinde kaldıklarını şüphesiz olarak itiraf eder ve inanırız. Onlar, O’nun etinden et ve kemiğinden kemik olurlar,Efesliler 5:30 öyle ki ebedi Tanrılığın, İsa Mesih’in doğası gereği çürüyebilir ve ölümlü bedenineMatta 27:50; Markos 15:37; Luka 23:46; Yuhanna 19:30 nasıl yaşam ve ölümsüzlük vermişse, İsa Mesih’in bedenini ve kanını yemek ve içmek de bizim için aynı şeyi yapar.

Bunun bize sadece o anda ya da sadece sakramentin gücü ve erdemiyle verilmiş olmadığını kabul ediyoruz. Ancak, Rab’bin Sofrası’nı doğru şekilde uygulayan imanlıların, doğal insanın kavrayamayacağı kadar İsa Mesih ile bir birlik içinde olduklarını onaylıyoruz.Yuhanna 6:51.53-58 Ayrıca, imanlıların ihmal ve insani zayıflıklar nedeniyle, Rab’bin Sofrası esnasında gerektiği kadar yararlanmadıklarını da teyit ederiz. Ancak daha sonra, iyi toprağa ekilen canlı tohumlar gibi meyve verecektir. Çünkü Rab İsa’nın doğru tapınılmasından asla ayrılamayacak olan Kutsal Ruh, imanlıları o mistik eylemin meyvesinden mahrum etmeyecektir.

Ancak tüm bunlar, tekrar söylüyoruz, bizde sakramenti tek etkili kılan İsa Mesih’i benimseyen gerçek iman aracılığıyla gerçekleşir. Bu nedenle, bizim sakramentlerin sadece semboller olduğunu ve daha fazlası olmadığını onayladığımızı veya inandığımızı söyleyerek bize iftira atanlar, karalama yapar ve apaçık gerçeklere karşı konuşurlar.

Öte yandan, İsa Mesih’in ebedi özünü sakramental göstergelerin unsurlarından ayırt ettiğimizi memnuniyetle kabul ediyoruz. Bu nedenle, unsurlara simgelediği şeyin yerine tapınmayız. Yine de onları ne hor görür ne de küçümseriz. Fakat, onları büyük saygıyla kullanırız ve katılmadan önce kendimizi özenle sınarız çünkü elçinin ağzından “kim uygun olmayan biçimde ekmeği yer ya da Rab’bin kâsesinden içerse, Rab’bin bedenine ve kanına karşı suç işlemiş olur”1. Korintliler 11:27 diye güvence verilir.

Bölüm 22 - Sakramentlerin Doğru Uygulanması

Sakramentlerin doğru bir şekilde uygulanması için iki şey gereklidir: Birinci, sakramentler meşru hizmetkarlar tarafından yürütülmelidir. Meşru hizmetkarların, Söz’ü duyurmaya atanmış, Tanrı tarafından Müjdey’i duyurma yetkisi verilmiş ve bir kilise tarafından resmen görevlendirilmiş erkekler olduğunu beyan ediyoruz. İkincisi, sakramentler Tanrı’nın belirlediği öğe ile ve şekilde yürütülmelidir. Aksi takdirde, İsa Mesih’in sakramentleri olmaktan çıkarlar.

Bu nedenle Roma Kilisesi’nin öğretisini terk ediyor ve onun sakramentlerinden çekiliyoruz. Birinci, çünkü onların hizmetkârları İsa Mesih’in gerçek hizmetkârları değiller (hatta, Kutsal Ruh’un cemaatte vaaz vermesine izin vermediği kadınların vaftiz etmesine bile izin veriyorlar). Ve ikinci, çünkü her iki sakramenti de kendi eklemeleriyle o kadar tahrif etmişlerdir ki, Mesih’in orijinal eyleminin hiçbir kısmı orijinal sadeliğinde kalmamıştır. Vaftizdeki yağ, tuz, tükürük ve benzeri eklemeler, tamamen insan icadıdır. Kutsal unsurlara tapınmak veya hürmet göstermek, onları törenlerle sokaklarda ve kasabalarda taşımak veya özel bir kutuda saklamak, Mesih’in sakramentinin doğru kullanımı değil, onun kötüye kullanılmasıdır.

İsa Mesih, “Alın, yiyin” ve “Beni anmak için böyle yapın” dedi.Matta 26:26; Markos 14:22; Luka 22:19; 1. Korintliler 11:24 Bu sözler ve buyruklarla O, ekmek ve şarabı kutsal bedeninin ve kanının sakramenti olarak olarak kutsadı; öyle ki biri yenilsin ve herkes diğerinden içsin diye, fakat Romalıların yaptığı gibi tapınma için saklansın ya da Tanrı olarak onurlandırılsın diye değil.

Ayrıca, sakramentin bir kısmını — kutsanmış kâseyi — halktan esirgemekle kutsala saygısızlık etmişlerdir. Dahası, sakramentlerin doğru bir şekilde kullanılması için, bunların veriliş amaçlarının ve hedeflerinin sadece papaz tarafından değil, aynı zamanda alıcılar tarafından da anlaşılması esastır. Çünkü alıcı yapılan şeyi anlamazsa, Eski Antlaşma’daki kurbanlarda görüldüğü gibi, sakrament doğru şekilde kullanılmamış olur.

Benzer şekilde, vaiz Tanrı’nın nefret ettiği yanlış bir öğretiyi öğretirse, sakramentler O’nun kendi emri (ayinleri) olmasına rağmen, doğru bir şekilde kullanılmamış olur, zira tanrısız adamlar onları Tanrı’nın buyurduğundan başka bir amaç için kullanmışlardır. Roma Kilisesi’nde sakramentlere bunun yapıldığını teyit ediyoruz, çünkü orada Rab İsa’nın tüm eylemleri biçim, amaç ve anlam bakımından tahrif edilmiştir.

İsa Mesih’in ne yaptıkları ve ne yapılması için emrettiği, İncillerden ve Aziz Pavlus’tan açıktır. Papazın sunakta ne yaptığını söylememize gerek yok. Mesih’in sakramentleri vermesinin ve bunların kullanımının amacı ve hedefi, “Beni anmak için böyle yapın” ve “Bu ekmeği her yediğinizde ve bu kâseden her içtiğinizde” sözleriyle belirtilmiştir – yani, “Rab’bin ölümünü, O dönene kadar” yüceltmek, duyurmak, önemsetmek ve övmek.1. Korintliler 11:24-26

Ancak, kutsal ayinin, kendi öğretmenlerinin ve öğretilerini sözleri, ayinin amacının ve anlamının ne olduğunu tanıklık etsin; o da, Mesih ve Kilisesi arasındaki aracılar olarak, dirilerin ve ölülerin günahları için Tanrı Baba’ya bir kefaret kurbanı sunmalarıdır. Bu doktrin, İsa Mesih’e küfür niteliğindedir ve kutsal kılınacak herkesin arındırılması için çarmıhta bir kez sunulan bu eşsiz kurbanını yeterliliğindenİbraniler 9:27-28; 10:14 mahrum eder.

Bölüm 23 - Sakramentler Kimlere Uygulanır

Vaftizin, reşit ve muhakeme yeteneğine sahip olanlar kadar, imanlıların çocukları için de geçerli olduğunu savunuyoruz. Bu nedenle, çocukların iman ve anlayış sahibi olmadan vaftiz edilmemesi gerektiğini savunan Anabaptistlerin hatasını kınıyoruz.Koloseliler 2:11-12; Romalılar 4:11; Yaratılış 17:10; Matta 28:19

Ancak, Rab’bin Sofrası’nın yalnızca hem imanlarında hem de komşularına karşı görevlerinde kendilerini sınayabilecek ve inceleyebilecek iman halkının üyeleri için olduğunu savunuyoruz. O kutsal sofrada imansız veya kardeşlerine karşı barış ve iyi niyet beslemeden yiyip içenler, layık olmadan yemiş olurlar.1. Korintliler 11:28-29 İşte kilisemizdeki din görevlilerinin, Rab İsa’nın sofrasına kabul edilecek olanları hem genel hem de kişisel olarak sorgulama yapmalarının nedeni budur.

Bölüm 24 - Sivil Yönetim

İmparatorlukların, krallıkların, egemenliklerin ve şehirlerin Tanrı tarafından atandığını ve tayin edildiğini itiraf ve kabul ederiz. Onlardaki iktidar ve yetkililer, imparatorluklardaki imparatorlar, krallıklarındaki krallar, egemenliklerindeki dükler ve prensler ve şehirlerdeki yöneticiler, Tanrı’nın kendi görkemini göstermek ve tüm insanların iyiliği ve refahı amacıyla Tanrı’nın kutsal emriyle tayin edilmiştir.Romalılar 13:1; Titus 3:1; 1. Petrus 2:13-14

İsyan etmek veya yasal olarak kurulmuş sivil otoriteleri devirmek için komplo kuran her kişinin, yalnızca insanlığın düşmanı değil, aynı zamanda Tanrı’nın iradesine karşı gelen isyancı olduğunu savunuyoruz.Romalılar 13:2 Ayrıca, otorite sahibi kişilerin sevilmesi, onurlandırılması, korkulması ve en yüksek saygı ile karşılanması gerektiğini itiraf ve kabul ederiz,Romalılar 13:7; 1. Petrus 2:17 çünkü onlar Tanrı’nın temsilcileridir ve onların kurullarında Tanrı’nın kendisi oturur ve yargılar (evet, prensleri ve yargıçları da yargılar).Mezmurlar 82:1 Tanrı onlara iyi insanları övmek ve savunmak, ve tüm açıkça kötülük yapanları cezalandırmak için kılıç verdi.1. Petrus 2:14

Dahası, dinin korunması ve arındırılmasının özellikle kralların, prenslerin, hükümdarların ve yargıçların görevi olduğunu beyan ediyoruz. Onlar sadece sivil yönetim için atanmakla kalmaz, aynı zamanda gerçek dini korumak ve tüm putperestliği ve batıl inancı bastırmak için de atanmışlar. Bu, Davut,1. Tarihler 22-26 Yehoşafat,2. Tarihler 17:6vd.; 19:8vd. Hizkiya,2. Tarihler 29-31 Yoşiya2. Tarihler 34-35 ve bu konuda gösterdikleri gayret nedeniyle övgüyle anılan diğerlerinde görülebilir.

Bu nedenle, kendi alanlarında hareket ettikleri sürece, yüce iktidarlara direnenlerin Tanrı’nın emrine direndiklerini ve suçsuz tutulamayacaklarını itiraf ve beyan ederiz. Ayrıca beyan ederiz ki, prensler ve hükümdarlar görevlerini özenle yerine getirdikleri sürece, onlara yardım, öğüt veya hizmet vermeyi reddedenler, kendi vekili aracılığıyla bu şeyleri onlardan isteyen Tanrı’dan esirgemiş olurlar.

Bölüm 25 - Kiliseye Bedelsiz Olarak Verilen Armağanlar

Tanrı’nın Sözü’nün gerçekten vaaz edilmesi, sakramentlerin doğru bir şekilde uygulanması ve kilise disiplini Tanrı’nın Sözü’ne göre yürütülmesi, gerçek Kilise’nin kesin ve yanılmaz işaretleri olsa da, o topluluktaki her bireyin İsa Mesih’in seçilmiş bir üyesi olduğu anlamına gelmez.Matta 13:24vd.

Buğdayın arasına birçok yabani ot ve delice ekildiğini ve bunların buğdayın arasında bolca yetiştiğini kabul ediyor ve itiraf ediyoruz. Böylece, seçilmişlerin topluluğunda reddedilmişler da bulunabilir ve onlarla birlikte, Söz ve sakramentlerin faydalarından dışsal olarak yararlanabilirler. Ancak Tanrı’yı sadece bir süreliğine ve yüreklerinde değil sadece ağızlarıyla ikrar ederler, bu yüzden yoldan saparlar ve sonuna kadar sadık kalmazlar.Matta 13:20-21 Bu nedenle, Mesih’in ölümü, dirilişi ve göğe yükselişinin meyvelerinden pay almazlar.

Ancak yürekten samimi bir şekilde iman edenler ve ağızlarıyla cesurca Rab İsa’yı ikrar edenler, O’nun armağanlarını kesinlikle alacaklardır.Romalılar 10:9.13 Birinci, bu hayatta, yalnızca Mesih’in kanına olan iman aracılığıyla günahlarının bağışlanmasını alacaklardır. Zira günah, ölümlü bedenlerimizde kalacak ve sürekli var olmaya devam edecek olsa da, bize karşı sayılmayacak, bağışlanacak ve Mesih’in doğruluğuyla örtülecektir.Romalılar 7; 2. Korintliler 5:21 İkinci, genel yargıda, her erkek ve kadına bedenin dirilişi verilecektir.Yuhanna 5:28-29 Denizler ölülerini, toprak da içinde gömülü olanları teslim edecektir. Evet, Ebedi Tanrımız, elini toz toprağa uzatacak ve ölüler, şimdi her insanın sahip olduğu aynı özden olan bedenle,Eyüp 19:25-27 bozulmaz bir şekilde dirileceklerVahiy 20:13 ve yaptıklarına göre yücellik veya ceza alacaklar.Matta 25:31-46

Şimdi beyhudelik, zulüm, pislik, batıl inanç veya putperestlikten zevk alanlar, sönmez ateşe mahkum edilecekler. Orada şu anda İblis’e tüm iğrençlikleriyle hizmet edenler, hem bedende hem de ruhta sonsuza kadar işkence görecekler. Ama sonuna kadar Rab İsa’yı cesurca ikrar ederek iyilik yapmaya devam edenler, yücelik, onur ve ölümsüzlük kazanacaklar.

İsa Mesih yargılama için tekrar göründüğünde ve Krallığı Tanrı Babası’na teslim ettiğinde, bütün seçilmişlerinin O’nun yüceltilmiş bedenine benzeyecek bedenleri alıpFilipililer 3:21 sonsuz yaşamda O’nunla birlikte sonsuza dek egemenlik süreceklerine daima inanıyoruz.Vahiy 14:10; Romalılar 2:6-10 O zamam O, her şeyde her şey, sonsuza dek övülecek Tanrı olacak ve daima öyle kalacaktır.1. Korintliler 15:24.28 O’na, Oğul ve Kutsal Ruh ile birlikte, şimdi ve sonsuza dek tüm hürmet ve yücelik olsun. Amin.

Kalk, ya Rab, düşmanların dağılsın! Senin kutsal adından nefret edenler, huzurundan kaçsınlar. Hizmetkarlarına, Senin Sözü’nü cesaretle duyurma gücü ver. Ve tüm uluslar, Senin gerçek bilgine sımsıkı sarılsınlar.Çölde Sayım 10:35; Mezmurlar 68:1; Elçilerin İşleri 4:29 Amin.

Dipnotlar